Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
08/06/2007

Αποσπάμαστα από τη συνέντευξη του Προέδρου του ΣΥΝ Αλ.Αλαβάνου στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ (Τ. Σαράντης)

Για το ζήτημα των ομόλογων

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν οι ένοχοι, έχουν συλληφθεί επ΄ αυτοφώρω και προσπαθούν με το χαμηλότερο τίμημα και κρατώντας και μερικά κέρδη να γυρίσουν ένα κομμάτι από τα λεφτά που πήραν. από τα Ταμεία και σ΄ αυτό μετέχει και η κυβέρνηση. Διότι το μεγάλο ζήτημα είναι, πρώτον, η επιστροφή των χρημάτων και, δεύτερον, η αποκάλυψη του τι ακριβώς έγινε και τι πολιτικές αφετηρίες είχε. Όλες οι παρεμβάσεις της κυβέρνησης να αποκαλυφθούν. Θα δούμε κι άλλες, όπως  να καλύψει τους τόκους το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας....

-    Θα συναινέσετε σε κάτι τέτοιο;..

Όχι, εμείς δεν συναινούμε. Δεν μπορούμε να συναινέσουμε. Ζητάμε απόλυτα επιστροφή όσων οφείλονται εντόκως και ζητάμε εξεταστική επιτροπή της Βουλής. Και εδώ είναι ένα πρόβλημα και για την κυβέρνηση, η οποία κατ΄ αρχήν έχει δηλώσει ότι δεν την δέχεται, είναι ένα μεγάλο πρόβλημα όμως και για το ΠΑΣΟΚ, διότι στις 2 Ιούλη ανακοινώθηκε το κλείσιμο της Βουλής –ουσιαστικά μας μένουν μερικές μέρες- κι ενώ επί δύο μήνες έχουμε βάλει αυτό το αίτημα, το έχει δεχτεί και το ΠΑΣΟΚ δημοσίως και δια του Προέδρου του μέσα στη Βουλή, δεν προχωράει στη συλλογή των υπογραφών ώστε να μπει ως ζήτημα και να συζητηθεί στην ολομέλεια της Βουλής.

-    Ξέρετε.. η λογική είναι, γιατί να μην πάρουμε τα 28;.. Και θα βρούμε κι έναν τρόπο να δούμε τι θα γίνει και με τα υπόλοιπα 2.. 2,5.....

Νομίζω ότι μία λογική υπάρχει μόνο. Αποκατάσταση των Ταμείων και κυρίως αντίθεση στην προσπάθεια κουκουλώματος. Διότι αυτή τη στιγμή εξελίσσεται μία προσπάθεια κουκουλώματος αυτής της υπόθεσης.

-    Θεωρείτε ότι ο νέος νόμος που έχει ετοιμάσει ο κ. Μαγγίνας θα βοηθήσει;...

Νομίζουμε πως όχι. Πιστεύουμε ότι, ανοίγοντας όλο αυτό το πεδίο συμμετοχής των ταμείων στη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, εμπλοκής των ταμείων πια στις διαδικασίες της διεθνούς χρηματαγοράς, κατά κάποιο τρόπο νομιμοποιείται αυτό το οποίο γινόταν παράνομα. Και μάλιστα, σας λέω, υπήρχε ένα ολοσέλιδο άρθρο των Financial Times –αναδημοσιεύτηκαν και μερικά σημεία του και στην Ελλάδα- για το πώς δεν είναι δυνατόν τα Ταμεία, και μάλιστα σε λιγότερο ανεπτυγμένες χρηματιστικά χώρες, να μπουν στο ρίσκο και στον τζόγο των παραγώγων, των «δομημένων» ομολόγων κ.λπ.

-   'Αρα θα υπάρχει άρνηση από την πλευρά σας...

Φυσικά, ναι. Βέβαια τα κεντρικά σημεία του νόμου είδαμε χθες. Θέλει βέβαια τεκμηριωμένη μελέτη κ.λπ.

Για πολιτικές εξελίξεις

-    Ποια είναι η άποψή σας για την Αριστερά σήμερα στην Ελλάδα;...

Νομίζω ότι είναι σε μια φάση που έχει πολύ μεγάλες δυνατότητες, γιατί ζούμε ένα τέλος εποχής. Το καταλαβαίνουμε πια. Απ΄ όλες τις εκφράσεις του δημόσιου βίου, είτε πρόκειται για τα μεγάλα κινήματα, όπως είναι το εκπαιδευτικό κίνημα, είτε πρόκειται για την αδυναμία να διαμορφωθεί το παλιό πρότυπο μιας κυβέρνησης παντοδύναμης, η οποία είναι αλαζονική και κάνει ό,τι θέλει με χρηματιστήρια, με ομόλογα, με οτιδήποτε άλλο. Φαίνεται ότι μπορεί πρώτη φορά να αρχίσει να κλείνει η σελίδα του δικομματισμού. Επομένως, η Αριστερά έχει μεγάλες ευθύνες να επικοινωνήσει με την κοινωνία, να εκφράσει τις διεκδικήσεις της, τις προσδοκίες της, να ενσωματώσει νέους ανθρώπους οι οποίοι είναι παρθένοι σ΄ ένα κουρασμένο και εξαντλημένο σύστημα. Και έτσι είμαστε κυριολεκτικά προ των ευθυνών μας και, αν δεν το πετύχουμε, δεν χρειάζεται να αναζητάμε άλλους υπεύθυνους. Υπεύθυνοι θα είμαστε εμείς οι ίδιοι.

-    Μάλιστα.. Δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση ότι πρέπει να σταματήσουν να  υπάρχουν και οι «οικογενειακοί» καυγάδες;...

Έχετε απόλυτο δίκιο. Κατά τη γνώμη μου, η κατάσταση που υπήρχε στην Αριστερά ή που υπάρχει σ΄ ένα βαθμό μέχρι σήμερα είναι μια από τις προϋποθέσεις και ένα από τα στηρίγματα και ένα συμπλήρωμα του δικομματισμού. Δηλαδή, ο δικομματισμός μπορεί να στηριχθεί επειδή δεν εμφανίζεται ισχυρή, εναλλακτική πρόταση έξω από τα δικά του πλαίσια. Και ο κύριος λόγος που δεν εμφανίζεται, κατά τη γνώμη μου, είναι γιατί υπάρχουν αντιθέσεις μέσα στο χώρο της Αριστεράς, υπάρχουν συγκρούσεις και παρουσιάζεται, ειδικά στους νέους, μια Αριστερά παρωχημένη, απαρχαιωμένη, παρελθοντολογική, νοσηρή και εντελώς μη ελκυστική.

Αυτό είναι το εγχείρημα που κάνουμε. Δεν λέω ότι είναι εύκολο εγχείρημα. Είναι δύσκολο. Και γι αυτό προσπαθούμε να δώσουμε, από τη μια, μια ριζοσπαστική πρόταση της Αριστεράς, ανανεωτική, πάνω σε καινούργια ζητήματα, από την άλλη, μια ενωτική βάση. Γι αυτό συζητάμε με άλλες δυνάμεις, μικρές, μεγαλύτερες, με οικολόγους κ.λπ. Και από την άλλη –μπορώ να σας πω ότι αυτό ίσως είναι και το κεντρικό σημείο του εγχειρήματος- να έχει παρουσία σ΄ αυτή την προσπάθεια η νέα γενιά, όπως είδατε με το πείραμα της «Ανοιχτής Πόλης» κ.λπ.  Ελπίζω να τα καταφέρουμε. Δεν λέω ότι είναι κάτι εύκολο.

-    Κάνουμε συζητήσεις -είπατε- με άλλες δυνάμεις, μικρές ή μεγαλύτερες... Χωράνε συζητήσεις με μεγάλες δυνάμεις, όπως είναι το ΠΑΣΟΚ; ...

Δεν μπορείς να αποκλείσεις κανέναν, πουθενά, ούτε τη Ν.Δ., ούτε κανέναν, αλλά η οριοθέτηση του πεδίου συνεργασίας ξεκινάει από το πρόγραμμά σου, από το τι θέλεις δηλαδή. Δεν μπορείς να πας με δυνάμεις με τις οποίες δεν έχεις κοινά στοιχεία. Εάν δείτε με το ΠΑΣΟΚ, με βάση τις θέσεις που έχουμε εμείς, τις θέσεις που έχει το ΠΑΣΟΚ, ενώ μπορείς να έχεις επιμέρους κάποιες κοινές δραστηριότητες στη Βουλή ή αλλού ως αντιπολίτευση, μια ευρύτερη συνεργασία δεν είναι δυνατή. Διαφωνούμε στα δημόσια Πανεπιστήμια, διαφωνούμε στο μέλλον της Ολυμπιακής Αεροπορίας, διαφωνούμε στο αν ο ΟΤΕ και η Εθνική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο θα ιδιωτικοποιηθούν, διαφωνούμε στο θέμα του ασφαλιστικού συστήματος, διαφωνούμε στο θέμα αν πρέπει ή όχι να μείνουν οι αμερικάνικες βάσεις και να ανεβάσουμε την αντίθεση απέναντι στο νέο γύρο εξοπλισμών που γίνεται στον ευρωπαϊκό χώρο. Διαφωνούμε στο θέμα αν πρέπει να επιβάλουμε τώρα συνταγματική μεταρρύθμιση για τον χωρισμό εκκλησίας και κράτους. Νομίζω ότι θα ήταν και από τις δύο πλευρές κάτι τέτοιο λίγο κορόιδεμα του κόσμου.

Μ΄ αυτή την έννοια, ξαναλέω, δεν μπαίνουν εξ αρχής αποκλεισμοί, μπαίνουν δυνατότητες με βάση το πρόγραμμα. Αυτές οι δυνατότητες δεν υπάρχουν και νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να το καταλάβει.

-    Μάλιστα..  Αν όμως έρθουμε σε πραγματικά γεγονότα και δούμε ότι σε επίπεδο εκλογικών αποτελεσμάτων δεν υπάρχουν άνετες πλειοψηφίες..... αν υπάρχουν προβλήματα.. εκεί θα πρέπει να συνεργαστείτε.. Τι θα κάνετε;..

Πρώτον, ακόμα και εάν δεν υπάρχουν άνετες πλειοψηφίες, σημαίνει ότι έχεις κυβέρνηση. Και τότε πρέπει να αντιπαρατάξεις μια ισχυρή κοινωνία, μέσα από κινήματα, από διεκδικήσεις, από παρεμβάσεις, που σου δίνουν πολύ μεγαλύτερες δυνατότητες απ΄ αυτές όταν έχεις αλαζονικές κυβερνήσεις, όπως έχεις τη σημερινή, που για παράδειγμα σας λέω σήμερα επικεφαλής κομμάτων καταθέτουμε ζητήματα που υποχρεούται να έρθει στη Βουλή ο Πρωθυπουργός και ο Πρωθυπουργός λέει, δεν έρχομαι. Δεν έρχομαι και από πίσω του έχει μια παντοδύναμη πλειοψηφία μέσα στη Βουλή που δεν ταράσσεται και μπορεί να κάνει αυτές τις αλαζονικές  κινήσεις.

Επομένως, μην μας φοβίζει η ιδέα μιας κυβέρνησης αδύναμης –είπατε εσείς- μιας κυβέρνησης η οποία έχει μικρή πλειοψηφία. Από κει και πέρα θα έχουμε ακόμα πιο σημαντικές εξελίξεις. Δεν μπορούμε με τους σημερινούς όρους να δώσουμε πολιτικές απαντήσεις σε μια νέα κατάσταση που θα μπορούσε να παρουσιαστεί μετά τις εκλογές. Εάν ο ελληνικός λαός, οι έλληνες πολίτες ψηφίσουν ουσιαστικά ενάντια σ΄ αυτό το σύστημα του δικομματισμού, μετά τις εκλογές δεν μπορούμε να δούμε πώς θα το συγκρατήσουμε σώνει και καλά, τι επιδέσμους θα βάλουμε και τι λευκοπλάστες..

-    Η πολιτική όμως είναι πρόβλεψη...

Η πολιτική είναι πρόβλεψη, αλλά η πολιτική είναι δυναμική και η πολιτική είναι φαντασία. Για σκεφτείτε λιγάκι τη δεκαετία του ΄80. Είχαμε μια μεγάλη ανατροπή στους συσχετισμούς πολιτικών δυνάμεων που υπήρχαν, στα συστήματα που υπήρχαν, τότε με την είσοδο του ΠΑΣΟΚ. Εγώ θα έλεγα τώρα μπορούμε να την έχουμε με την είσοδο της κοινωνίας των κινημάτων και τις πολιτικές εκφράσεις. Και από εκεί και πέρα, εάν έχουμε τέτοια ενδεχόμενα, μπορούμε να δούμε διαδικασίες ανασύνταξης της πολιτικής ζωής, οι οποίες θα είναι πάρα πολύ σημαντικές. Και όπου η Αριστερά, ελπίζω, να παίξει έναν κεντρικό ρόλο.

-    Θα σας ενοχλούσε μία πεντακομματική Βουλή με την είσοδο του κ. Καρατζαφέρη;...

Δεν δέχομαι μια συντεχνία μικρών κομμάτων .....

-    Το λέει το 70% με βάση τελευταία δημοσκόπηση...

Ναι.. Πολλές φορές είμαστε αντίθετοι και με το 80% όταν χρειάζεται σε μερικά θέματα...

-    Και γι αυτό έχετε κατηγορηθεί και από τον Αρχιεπίσκοπο...

Και με το 98%, όπως λέει ο Αρχιεπίσκοπος, μερικές φορές ερχόμαστε σε αντίθεση, όταν το πιστεύουμε αυτό και έτσι οφείλει να κάνει νομίζω κάθε έντιμη πολιτική δύναμη. Να μην κρύβει τις απόψεις της μπροστά στις δημοσκοπήσεις.

Το ζήτημα είναι τι πολιτικές δυνάμεις και τι πολιτικές θα φέρουν μέσα στη Βουλή. Το να ήταν δυνάμεις που θα εκφράζανε προωθημένες θέσεις της κοινωνίας, για την ανάπτυξή μας κ.λπ., καλοδεχτές νάναι. Εμείς με τις δυνάμεις της ακροδεξιάς έχουμε ένα τεράστιο χάσμα και έχουμε το καλό ως χώρα ότι δεν υπάρχει ένα ισχυρό ρατσιστικό, εθνικιστικό, ακροδεξιό, αστυνομοκρατικό ρεύμα και πιστεύω ότι αυτό μπορούμε να το κρατήσουμε, όση ευλογία κι αν του δίνει στις κυριακάτικες ευλογίες και στις δεξιώσεις ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών.

-    Θα ρισκάρατε μια πρόβλεψη για το πότε θα γίνουν οι εκλογές;..

Είναι ρευστό. Αυτή τη στιγμή έχουν μπει στον υπολογιστή όλα τα στοιχεία που ενδιαφέρουν τη Ν.Δ. Δεν ξέρω αν ο υπολογιστής έβγαλε ήδη την πρότασή του ή χρειάζεται και άλλα... Αλλά είμαστε σε μια ρευστή κατάσταση και είναι ανοιχτό το θέμα κάθε στιγμή.

-    Εκλογικά ο δικός σας υπολογιστής τι σας λέει;...

Ο δικός μας υπολογιστής μας λέει ότι πρέπει να δίνουμε συνεχώς τη μάχη..

-    Πράγμα που σημαίνει ότι θα το παλέψουμε μέχρι την τελευταία στιγμή;... Υπάρχει φόβος;...

Εμείς έχουμε βάλει υψηλούς στόχους. Πρέπει να δίνουμε συνεχώς τη μάχη σε σχέση με τον χρόνο που θα γίνουν οι εκλογές. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι από σήμερα. Αν θα το παλέψουμε, ναι. Θα το παλέψουμε, αλλά όχι απλώς νομίζω –αυτό είναι δεδομένο πια- για την είσοδο του ΣΥΝ στη Βουλή, αλλά θα το παλέψουμε για να είναι άλλος πια ο ρόλος, και ποσοτικά και ποιοτικά, της ενωμένης, της  ριζοσπαστικής Αριστεράς μέσα στην καινούργια Βουλή και στις πολιτικές εξελίξεις. Πολλοί λένε –το είπε και ο Αρχιεπίσκοπος- πώς μπορεί ένα κόμμα του 3% να επηρεάζει σε τόσο βαθμό την πολιτική ζωή.. Τι βγαίνει απ΄ αυτό; Ότι δεν μπορεί πια να είμαστε μια δύναμη του 3%. Πρέπει να είμαστε μια δύναμη και κοινοβουλευτικά πολλαπλάσια, ανάλογα με τον πολιτικό ρόλο που παίξαμε στην Παιδεία, στα θέματα του χωρισμού Εκκλησίας και κράτους, στα θέματα του περιβάλλοντος τώρα, Γίνεται μια μεγάλη μάχη στο Ελληνικό για δικαιώματα των πολιτών, που κανείς άλλος δεν την έχει δώσει σε τέτοιο βαθμό.. Νομίζω ότι χρειάζεται η κοινοβουλευτική μας η μικρή δύναμη να εναρμονιστεί με τον σημαντικό πολιτικό ρόλο που παίζουμε.

To Γραφείο Τύπου