17/02/1998

Ανακοίνωση του Τμήματος Υγείας του Συνασπισμού

Η πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση στο χώρο της υγείας-πρόνοιας έχει οδηγήσει σε:

• Εγκατάλειψη της πρόληψης και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας (Π.Φ.Υ.) στα χέρια της ιδιωτικής επιχειρηματικής πρωτοβουλίας.

• Υποβάθμιση, μέχρι διάλυσης, στις παρεχόμενες απ΄ το δημόσιο νοσοκομείο υπηρεσίες.

• Αποδόμηση της κοινωνικής φροντίδας.

• Πρωτοφανή συγκεντρωποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής δαπάνης για την υγεία, απ΄ τον ανεξέλεγκτο και ασύδοτο ιδιωτικό τομέα.

ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ

ΝΑ ΓΙΑΤΙ:

• Οι αντιθέσεις στο σύστημα υγείας καθημερινά οξύνονται. Η κακή οργάνωση των υπηρεσιών υγείας, η αποδιοργάνωση του Δημόσιου Νοσοκομείου, η σοβαρή έλλειψη προσωπικού, η επικράτηση της παραοικονομίας, και η διαπλοκή τν συμφερόντων, έχουν οδηγήσει το Δημόσιο Τομέα σε σήψη και ανυποληψία. Το ΕΣΥ είναι προβληματικό, αναποτελεσματικό και δεν επιτελεί το σκοπό του.

• Το τελευταίο μισθολόγιο των γιατρών, δεν αντέχει στο χρόνο. Το πρόγραμμα εφημεριών δημιουργεί προβλήματα ασφαλούς λειτουργίας του νοσοκομείου και τροποποιεί –χωρίς συζήτηση και σχεδιασμό- το χάρτη της δημόσιας νοσοκομειακής και όχι μόνον κάλυψης της χώρας. Προσλήψεις δεν γίνονται με αποτέλεσμα να μένουν κλειστές νέες μονάδες υψηλής τεχνολογίας.
  Η ανασυγκρότηση και ο περιφερειακός σχεδιασμός, οι εσωτερικοί κανονισμοί, η απογευματινή λειτουργία μένουν στο θα.
  Ο δημόσιος τομέας έχει εγκαταλειφθεί. Οι ευθύνες είναι τεράστιες. Κάποιοι, κάποτε πρέπει να δώσουν λόγο στον ελληνικό λαό. Θα το απαιτήσουμε.

• Απ΄ την άλλη με γρήγορους ρυθμούς συντελείται η συγκεντροποίηση και ιδιοποίηση, όλο και μεγαλύτερου τμήματος της δημόσιας και ιδιωτικής δαπάνης υγείας, από τον επιχειρηματικό οργανωμένο ιδιωτικό Τομέα Υγείας. Έναν ιδιωτικό τομέα ανεξέλεγκτο και ασύδοτο, μια συγκεντροποίηση με σοβαρές οικονομικές, κοινωνικές αλλά και πολιτικές συνέπειες.

• Την ίδια ώρα έχουμε υποβάθμιση της Δημόσιας Υγείας, απουσία Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Πρόληψης, έντονα θεραπευτικό και νοσοκομειακό το χαρακτήρα του συστήματος, υποβάθμιση της περιφέρειας και τεχνικά προκλητή ζήτηση ιατρικών υπηρεσιών και φαρμάκων.

• Στις μονάδες παροχής περίθαλψης, η συμμετοχικότητα και αντιπροσωπευτικότητα υποτιμώνται και παραμορφώνονται. Η δημοκρατία στρεβλώνεται με τη μονοκομματική λογική, ενώ εδραιώνεται η πλήρης αποσύνδεση από τα αιτήματα και τις ανάγκες της κοινότητας και του λαού. Με τον τρόπο αυτό νομιμοποιείται ο εκφυλισμός και εδραιώνονται τα φαινόμενα διαφθοράς. Οι “μεταβολές” που προωθούνται είναι αυτές των εγκατεστημένων νοοτροπιών και συμφερόντων.

• Ξοδεύουμε τα λιγότερα χρήματα απ΄ όλες τις χώρες της Ε.Ε. για Δημόσιες Δαπάνες για την Υγεία που μάλιστα παραμένουν καθηλωμένα τα τελευταία χρόνια.

• Την ίδια ώρα οι Ιδιωτικές Δαπάνες για την Υγεία παρουσιάζουν σημαντική άνοδο.
  Από 2,4% του ΑΕΠ το 1970 έχουν υπερβεί το 3,5% το 1998.

ΕΜΕΙΣ ΛΕΜΕ:

• Ο αποτελεσματικός εκσυγχρονισμός του συστήματος υγείας-πρόνοιας-ασφάλισης δεν μπορεί να είναι κοινωνικά ουδέτερος. Απαιτεί ρήξεις και ανατροπές. Απαιτεί νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που θα οικοδομηθεί στη βάση της καθημερινής πάλης στους χώρους δουλειάς. Στο πλαίσιο αυτό υπερασπιζόμαστε όλα όσα προάγουν τα συμφέροντα των εργαζομένων και των πληττομένων στρωμάτων, στη σημερινή οικονομική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Ενώ συγχρόνως διαθέτουμε και προβάλλουμε την πειστική εναλλακτική πρόταση διεξόδου, για την άσκηση μιας διαφορετικής πολιτικής που πηγάζει από τις ανάγκες των ανθρώπων και τις προσδοκίες τους, προς μια κοινωνία δικαίου και αλληλεγγύης που εμπνέεται απ΄ τις σοσιαλιστικές αξίες.

• Υποστηρίζουμε το κοινωνικό κράτος και την αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης όχι από θέσεις οπισθοφυλακής αλλά σαν πολιτικό δικαίωμα και σαν συστατικό στοιχείο των ευρωπαϊκών δημοκρατιών, που πλαταίνει τους ορίζοντες της έννοιας των πολιτικών δικαιωμάτων με την “αταξική” τους διάσταση.

• Στο πλαίσιο των σημερινών συνθηκών, αγωνιζόμαστε για τι δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος, με εισαγωγή μηχανισμών δημόσιου και κοινωνικού ελέγχου και εφαρμογή εκσυγχρονιστικών μέτρων συγκεκριμένης κατεύθυνσης που εξασφαλίζουν την αναδιανομή, την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.

• Η πορεία της ονομαστικής σύγκλισης προς μια ενοποιημένη Ευρώπη χωρίς αρχές και κοινωνικά στηρίγματα μας βρίσκει αντίθετους. Παλεύουμε για την πραγματική σύγκλιση των ευρωπαϊκών κοινωνιών μέσω πολιτικών πλήρους απασχόλησης και διεύρυνσης της κοινωνικής αλληλεγγύης και όχι μείωση των ελλειμμάτων με κάθε τρόπο και θυσία.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ:

• Για κοινωνικοποιημένο σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Πρόληψης, με οικογενειακό γιατρό και εθνικές πολιτικές.

• Για Δημόσιο Νοσοκομείο ανταγωνιστικό και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.

• Για αναβάθμιση επαγγελματική, οικονομική, επιστημονική του συνόλου των εργαζομένων στο χώρο της Υγείας. Αναδεικνύουμε σε πρωτεύον θέμα τις σοβαρές ελλείψεις προσωπικού όλων των ειδικοτήτων. Παλεύουμε για άμεσες προσλήψεις.

• Για τη δημιουργία κινήματος για την προάσπιση και προώθηση των δικαιωμάτων του πολίτη στην Υγεία.

• Για αύξηση Δαπανών για την Υγεία και Πρόνοια.

• Ξοδεύουμε τα λιγότερα χρήματα απ΄ όλες τις χώρες της Ε.Ε. για δημόσιες δαπάνες για την Υγεία, που μάλιστα παραμένουν καθηλωμένες τα τελευταία χρόνια.

• Την ίδια ώρα οι ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία παρουσιάζουν σημαντική άνοδο. Από 2,4% του ΑΕΠ το 1970, έχουν υπερβεί το 3,5% το 1998.

• Είμαστε τελευταίοι μεταξύ όλων των χωρών του ΟΟΣΑ σε αριθμό νοσηλευτών-νοσηλευτριών, κάτω από το Μεξικό και την Τουρκία.

ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΗΤΤΗΘΕΙ

Τμήμα Υγείας