Skip to main content.
02/11/2007

Χαιρετισμός Γιάννη Τόλιου στο 6ο Συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (Π.Ο.Σ.Σ.Α.Σ.ΔΙΑ)

Εκ μέρους του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, χαιρετίζω το Συνέδριο της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, ενός σημαντικού φορέα, που αντιπροσωπεύει πάνω από 1 εκατομμύριο πολίτες με σακχαρώδη διαβήτη.

Το κρίσιμο ερώτημα που προκύπτει είναι κατά πόσο η Πολιτεία, (δηλαδή η κυβέρνηση και το σημερινό σύστημα Υγείας), ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις καταρχήν ενημέρωσης, γνώσης, εκπαίδευσης, πρόληψης και σε συνέχεια θεραπείας των επιπλοκών από Σακχαρώδη Διαβήτη.

Δυστυχώς η απάντηση είναι απογοητευτική. Χωρίς να μηδενίζουμε προσπάθειες είμαστε πολύ πίσω από τις σύγχρονες απαιτήσεις (σε σύγκριση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες), με αποτέλεσμα οι πάσχοντες και οι οικογένειες τους, να υφίστανται ψυχικό και σωματικό πόνο, κοινωνικό αποκλεισμό, υποβάθμιση της ποιότητας ζωής και δυσβάσταχτες οικονομικές επιβαρύνσεις. Να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην 22η θέση σε 29 χώρες της Ευρώπης στην αντιμετώπιση των ζητημάτων αυτών.

Αντίθετα με την αναγκαία οικονομική στήριξη θα μπορούσα να είχαμε λιγότερους ακρωτηριασμούς, τυφλώσεις, νεφροπάθειες, νευροπάθειες, καρδιοπάθειες και αδικαιολόγητοι θάνατοι πολιτών από σακχαρώδη διαβήτη.

Δυστυχώς η ασκούμενη πολιτική με την υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος Υγείας, την έλλειψη στελέχωσης (νοσηλευτικό/ιατρικό προσωπικό), υποβαθμίζουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες σε όλους τους τομείς και στους πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη. Θυμίζουμε, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα ότι το 25% των κλινών εντατικής θεραπείας στα δημόσια νοσοκομεία είναι κλειστές, λόγω έλλειψης προσωπικού με αποτέλεσμα 3.000 ασθενείς να χάνονται κάθε χρόνο λόγω έλλειψης κρεβατιών!!!

Εδώ οι ευθύνες της Πολιτείας (δηλαδή της σημερινής κυβέρνησης, καθώς και όλων των κυβερνήσεων τουλάχιστον της τελευταίας 10ετίας) είναι τεράστιες. Η κατάσταση δυστυχώς θα χειροτερέψει αν συνεχισθεί η σημερινή πολιτική, συστηματικής υποβάθμισης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας σε όφελος του Ιδιωτικού τομέα. Σημειώνουμε ότι οι ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία ανήλθαν στο 57% των συνολικών δαπανών υγείας από 35 % στη δεκαετία του 80ʼ. Από την άλλη η υπερφολόγηση των λαϊκών εισοδημάτων συνεχίζεται αμείωτη (η άμεση φορολογία κατά 70% επιβαρύνει μισθωτούς και συνταξιούχους και η έμμεση φορολογία πλήττει κυρίως στα λαϊκά στρώματα).

Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι χρειάζεται Δημόσιο Δωρεάν Σύστημα Υγείας με ελεύθερη πρόσβαση όλων των πολιτών σε αυτό. Χρειάζεται άμεση αύξηση δημοσίων δαπανών Υγείας στο 5,5% του ΑΕΠ (από 2,7% σήμερα) αν λάβουμε υπόψη ότι στην ΕΕ ο μέσος όρος είναι 6%. Δημιουργία συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας υγείας, πρόσληψη νοσηλευτικού προσωπικού, χαμηλή επιβάρυνση στα φάρμακα, κά. Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα για να κερδοσκοπούν μεγάλες επιχειρήσεις.

Ειδικότερα για την αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη θεωρούμε ότι χρειάζεται:

•Αύξηση Κέντρων Σακχαρώδη Διαβήτη στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, ιδιαίτερα στην περιφέρεια και στελέχωση τους με εξειδικευμένο προσωπικό (γιατρούς, νοσηλευτές, ψυχολόγους), κλπ.

•Εκπαίδευση ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη, για το πώς να φροντίζουν τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους.

•Χορήγηση ειδικών υποδημάτων και πελμάτων (από ασφαλιστικούς φορείς για μείωση ακρωτηριασμών).

•Νʼ αυξηθούν τα διαθέσιμα κονδύλια (για πρόληψη/εκπαίδευση/θεραπεία ασθενών).

•Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας στους εργαζόμενους στο χώρο της Υγείας, κά.

Ιδέες και λύσεις υπάρχουν. Χρειάζεται να υπάρξει αλλαγή πολιτικής. Η αγωνιστική παρέμβαση αποτελεί προϋπόθεση για την επίλυση των προβλημάτων. Ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στηρίζει τα δίκαια αιτήματα της Ομοσπονδίας και θα κάνει ότι μπορεί για την προώθηση τους.