Μεγάλο ενδιαφέρον συγκέντρωσε η ημερίδα του ΣΥΝ με θέμα «Παραβιάσεις των ατομικών ελευθεριών και των δημοκρατικών εγγυήσεων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε χθες στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ με τη συμμετοχή και τις παρεμβάσεις νομικών και επιστημόνων που τοποθετήθηκαν πάνω στο θέμα αυτό, με αφορμή την απαγωγή και ανάκριση των Πακιστανών στην Ελλάδα.
Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος άνοιξε τις εργασίες της ημερίδας με χαιρετισμό του στον οποίον ανέφερε τα εξής:
«Φίλες και φίλοι,
Η σημερινή ημερίδα του Συνασπισμού, είναι η πρώτη μιας σειράς πολιτικών πρωτοβουλιών του κόμματός μας στο πεδίο των δικαιωμάτων και των δημοκρατικών εγγυήσεων. Για μας, η πάλη για τη διεύρυνση των δικαιωμάτων , για τη δημοκρατία, την πολιτική συμμετοχή, δεν είναι μόνο το αυτονόητο δημοκρατικό καθήκον κάθε πολιτικού σχηματισμού που λειτουργεί στο πλαίσιο της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Για το δικό μας πολιτικό σχέδιο, η αντίσταση στις πολιτικές που συρρικνώνουν τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, που αφαιρούν τις δημοκρατικές εγγυήσεις από το νομικό πολιτισμό, που αντικαθιστούν το Κράτος Δικαίου με το κράτος της Ποινικής καταστολής- και για χρησιμοποιήσουμε τη διατύπωση του Νίκου Πουλαντζά, δημιουργούν την «αυταρχική δημοκρατία» -, είναι στον πυρήνα της πολιτικής μας παρέμβασης.
Μια πολιτική σταθερά που δεν εξαντλείται στο σκέλος της καταγγελίας ή της αποκάλυψης, αλλά επιχειρεί να διαμορφώνει κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες που να αντιστέκονται αλλά και να διεκδικούν τη διεύρυνση των δικαιωμάτων, την ουσιαστική δημοκρατία και κυρίως να επινοούν δομές και διαδικασίες άμεσης συμμετοχής των πολιτών στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι. Ίσως φαίνεται ουτοπικό αυτό στη σημερινή διεθνή συγκυρία της «αντιτρομοκρατικής σταυροφορίας», του «διαρκούς πολέμου», της «μηδενικής ανοχής», την περίοδο δηλαδή που οι κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες ελίτ επιτίθενται στις κοινωνικές και νομικές κατακτήσεις ενός αιώνα αγώνων και διεκδικήσεων του εργατικού κινήματος στη Ευρώπη και τον κόσμο. Ίσως φαίνεται ανεδαφικό και ανέφικτο να επιλέγουμε τους δρόμους της αντίστασης και της διεκδίκησης, αντί της προσαρμογής και της συναίνεσης. Αλλά αυτός ο κόσμος, ο κόσμος της Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, ο κόσμος της εργασίας και της πνευματικής παραγωγής, σε αυτό ακριβώς διακρίθηκε στο πέρασμα των αιώνων, να διεκδικεί αυτό το ανέφικτο, το ουτοπικό με τη ματιά του σήμερα, έναν άλλο κόσμο. Έναν κόσμο δικαιοσύνης και ελευθερίας, και με τη δική μας γλώσσα, ένα σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Γνωρίζουμε ότι οι δυνάμεις που εργάζονται για τη συντηρητική στροφή της κοινωνίας και της πολιτικής, δεν διεκδικούν μόνο την υποταγή μας, διεκδικούν τη συνείδησή μας. Γι αυτό ξαναγράφουν-αναθεωρούν την ιστορία από τη μεριά των «νικητών» της «Νέας Τάξης» και απαιτούν στο Συμβούλιο της Ευρώπης την αποδοχή του άθλιου «αντικομουνιστικού μνημονίου».
Οι συντηρητικές δυνάμεις που διευθύνουν σήμερα τις τύχες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρωτοστατούν στο παγκοσμιοποιημένο κατασταλτικό πλαίσιο που επιχειρεί να ρυθμίσει τους κοινωνικούς και εθνικούς ανταγωνισμούς, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο και την αμερικάνικη ηγεμονία και την παγκοσμιοποιημένη καταστολή. Αυτό που με πρώτη ματιά, στις διάφορες χώρες, όπως η δική μας, μοιάζει- επιφανειακά- μόνον ως υποταγή, στην πραγματικότητα εντάσσεται στις μακροχρόνιες στρατηγικές εξυπηρέτησης μεγάλων συμφερόντων. Γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα ότι η παγκοσμιοποίηση της αγοράς οδηγεί σε ένταση του κοινωνικού ανταγωνισμού και σε απειλή κοινωνικών συγκρούσεων, οργανώνουν τον ποινικό έλεγχο των πλειοψηφιών που ασφυκτιούν από την πολιτική της αγοράς και τη μηδενική κοινωνική προστασία.
Για αυτό το κακό δεν εδρεύει μόνο στην Ουάσιγκτον, το Λονδίνο ή τις Βρυξέλλες. Βγάζει ρίζες κι εδώ. Γι αυτό χρησιμοποιείται η παλιά δοκιμασμένη συνταγή του «εσωτερικού εχθρού». Για προληπτικούς λόγους, ο εσωτερικός εχθρός ταξινομείται, κατατάσσεται, παρακολουθείται. Με τη βοήθεια των νέων τεχνολογιών υιοθετείται η πανεποπτική παρατήρηση των κοινωνιών και η ταξινόμηση και συγκέντρωση των πληροφοριών για τις κοινωνικές κατηγορίες που κυοφορούν την επικινδυνότητα για το σύστημα. Όσο το κράτος απογυμνώνεται από μια σειρά κοινωνικές λειτουργίες, τόσο ενισχύεται ο κατασταλτικός του χαρακτήρας, τόσο ενισχύεται η ασφάλειά του απέναντι σε οποιαδήποτε «απειλή», πραγματική ή προσχηματική , αληθινή ή εικονική.
Γι' αυτό κι έχει δημιουργηθεί ένα «παγκόσμιο παρακράτος» πέρα και από την ασφυκτική νομιμότητα που έχει κατασκευασθεί, το οποίο λειτουργεί και στην Ελλάδα. Στοιχεία του οι φυλακές - φαντάσματα. Οι απαγωγές που γίνονται αλλά δεν αναγνωρίζονται. Οι διωκτικοί μηχανισμοί χωρίς ταυτότητα. Οι παρακολουθήσεις που έχουν αντικείμενο αλλά όχι υποκείμενο. Όλα αυτά αναδείχθηκαν στην υπόθεση των Πακιστανών - κι όχι μόνο.
Το μεγάλο δημοκρατικό ερώτημα, που με άλλους όρους συναντήσαμε σε τραγικές στιγμές της πρόσφατης ιστορίας μας, « Ποιος επιτέλους κυβερνά αυτό το τόπο», σήμερα, στις ημέρες της ΝΔ, δυστυχώς, είναι πάλι ανοιχτό .
Κλείνοντας, θα χρησιμοποιήσω τη διατύπωση του Ρουσσώ ότι «και ο πιο δυνατός δεν είναι αρκετά δυνατός για να μείνει πάντα κυρίαρχος , αν δεν μεταβάλλει τη δύναμή του σε δίκαιο και την υπακοή σε καθήκον». Μέσα από αυτό το πρίσμα, αντιστρόφως, η δική μας δύναμη είναι ο αγώνας για το δίκαιο, που καταρρέει. Και το δικό μας καθήκον είναι η υπακοή στο κάλεσμα της ιστορίας για μια Αριστερά μαχητική, ριζοσπαστική, ενωμένη στη μάχη για τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες των πολιτών που απειλούνται.»
Ομιλίες και παρεμβάσεις
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο κ. Γ.Πανούσης καθηγητής Τμήματος Επικοινωνίας και ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, η τοποθέτηση του οποίου επικεντρώθηκε σε δέκα «Όχι» που πρέπει να αντιτείνει η Αριστερά απέναντι στην απόπειρα καταστολής των δημοκρατικών ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων σε Ελλάδα και Ευρώπη: «Όχι στο αστυνομικό κράτος εκτάκτου ανάγκης. Όχι στη δικαιοσύνη εκτάκτου ανάγκης-με στρατοδικεία κλπ. ¨Όχι στην επιστροφή των βασανιστηρίων και των βασανιστών. Όχι σε ευρω-τρομονόμους ή νόμους από μπετόν που τρομοκρατούν τους πολίτες και τα κινήματα. Όχι στους περιορισμούς των ελευθεριών και των δικαιωμάτων. Όχι στην ενίσχυση ρατσιστικών τάσεων εν είδη παράπλευρων ζημιών. Όχι στη Securitomania -με θωρακισμένα σπίτια και πόλεις-φρούρια. Όχι στην κουλτούρα του φόβου και στη διεθνή ψύχωση αν-ασφάλειας. Όχι στην κατάλυση κάθε μορφής ασύλου προστασίας. Όχι στην κατασκευασμένη διεθνή-παγκόσμια τάξη η οποία εν ονόματι μιας Νέας Αυτοκρατορίας χαρακτηρίζει κράτη-ταραξίες, ή κράτη-τρομοκράτες, ορίζει τους εσωτερικούς εχθρούς «ή ακόμα και τους βαρβάρους.»
Εντύπωση προκάλεσε η τοποθέτηση του Τόνι Μπάνιον, από το «Παρατηρητήριο STATEWATCH», ο οποίος κατέθεσε συγκεκριμένα στοιχεία για την AIR-CIA. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι 65 αεροσκάφη που ανήκουν στη CIA έχουν πραγματοποιήσει συνολικά 19.497 πτήσεις και τόνισε ότι χρειάζεται να συγκεντρωθεί φάκελος με όλα τα στοιχεία για τις απαγωγές και ανακρίσεις πακιστανών και αλλοδαπών στην Ελλάδα και αλλού, για να σταλεί στο Ευρωκοινοβούλιο και στο Συμβούλιο της Ευρώπης, που θα απαντά στο πού, για πόσο, και ποιοί κρατήθηκαν και ανακρίθηκαν. Και κατέληξε λέγοντας ότι «αν ένα εθνικό θέμα γίνει διεθνές, μπορεί να βρεθεί η αλήθεια».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Φ.Κουβέλης, τόνισε ότι «διαμορφώνεται ένα νέο κοινωνικό στερεότυπο που προσβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα και που πρέπει να το αμφισβητούμε σταθερά, συστηματικά, καθημερινά και συγκεκριμένα.» Υποστήριξε ότι «δεν χρειάζονται μυστικές συμφωνίες αφού ένα πλήθος συμφωνιών έχουν περάσει στην ελληνική Βουλή, με την κύρωση συμβάσεων που ψηφίζονται με μεγάλη πλειοψηφία από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενώ η αντίθεση των βουλευτών της Αριστεράς-ΣΥΝ και ΚΚΕ-δεν γίνεται γνωστή προς τα έξω. «Έχουν κυρωθεί συμφωνίες αστυνομικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ» είπε χαρακτηριστικά «που έχουν αρχίσει να μεταβάλουν το σύστημα δικαίου της χώρας μας καταστρατηγώντας τις εγγυήσεις για τα ατομικά δικαιώματα.»
Αναφερόμενος στη Συνταγματική Αναθεώρηση, έθεσε το ερώτημα: «Tι ισχύ έχει το ελληνικό Σύνταγμα σήμερα; Εξακολουθεί να είναι ο καταστατικός χάρτης της χώρας; Γιατί θέλει η κυβέρνηση να αναθεωρήσει το άρθρο 28 του Συντάγματος; Η αναθεώρηση είναι βαθύτατα συντηρητική και επιδιώκει, όχι να αντιμετωπίσει την προστασία των δικαιωμάτων αλλά να συνταγματοποιήσει βαθιά νεοφιλελεύθερες επιλογές, αν αποδυναμώσει τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα. Η Αριστερά πρέπει να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι σ' αυτό»
Παρεμβάσεις έκαναν επίσης ο Γ.Γκουντούνας, δικηγόρος της Πακιστανικής Κοινότητας, η Αναστ.Χριστοδουλοπούλου, δικηγόρος και μέλος της γραμματείας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και Δημ.Χριστόπουλος, πρόεδρος της ΕΕΔΑ.
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο δημοσιογράφος Ν.Φίλης.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS