Skip to main content.
Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς
20/10/2008

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Tις «εναλλακτικές προτάσεις   του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις εξαγγελίες της κυβέρνησης  για την αντιμετώπιση της χρηματοπιστωτικής κρίσης» παρουσίασαν σήμερα οι βουλευτές  Γιαν. Δραγασάκης (αντιπρόεδρος της Βουλής) και Παν. Λαφαζάνης (κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος).

Η συνέντευξη έγινε  παρουσία του Προέδρου της ΚΟ του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς  Αλ.Αλαβάνου

Ο Γ. ΔΡΑΣΑΓΑΚΗΣ, ΣΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΝΙΣΕ:

1) Κριτική στα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση «για τη στήριξη των τραπεζών». 

(i) -Με τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, επιδοτεί τα κέρδη των τραπεζών, ενώ αγνοεί τις ανάγκες της κοινωνίας. Είναι φανερό, ότι τα μέτρα αυτά έχουν γραφεί με το χέρι τραπεζιτών και όχι της κοινωνίας.

(ii) -είναι κοινωνικά άδικα. Στηρίζονται στην αρχή: άλλος πληρώνει, άλλος κερδίζει. Ιδιωτικοποίηση των κερδών, κοινωνικοποίηση των ζημιών.  Οι εργαζόμενοι πληρώνουν και ακριβότερα δάνεια λόγω αύξησης των επιτοκίων και περισσότερους φόρους για να καλύψουν το κόστος των μέτρων.

(iii) -είναι αδιαφανή και οικονομικά ατελέσφορα. Ενισχύουν την προσφορά δανείων, αλλά όχι και τη ζήτηση, δηλαδή την παραγωγή, τις επενδύσεις, τα εισοδήματα, τις μικρές επιχειρήσεις, τους φτωχούς δανειολήπτες.

(iv) -δε θέτουν όρους στις τράπεζες, δε θίγουν τις αιτίες της κρίσης, δεν αντιμετωπίζουν τις ρίζες των προβλημάτων. Διέπονται από μια ακόμη αρχή: άλλοι πληρώνουν, άλλοι θέτουν τους κανόνες. Η κοινωνία πληρώνει, οι τραπεζίτες αποφασίζουν.

2) Η εναλλακτική μας πρόταση

Ένα διαφορετικό, προοδευτικό σχέδιο για την αντιμετώπιση των χρηματοπιστωτικών προβλημάτων και των άμεσων κινδύνων, ιδιαίτερα στη φάση της παρούσας κρίσης, θα έπρεπε, πέραν των άλλων, να εξασφαλίζει τα ακόλουθα:

i)    να θέτεις όρους στις τράπεζες: να συνοδεύεται από σαφείς κανόνες που να δεσμεύουν τις τράπεζες για ουσιαστικές μειώσεις των επιτοκίων, που και πριν την κρίση ήταν υψηλά,

ii)    να είναι διαφανείς οι όροι και τα κριτήρια με τα οποία θα χορηγηθεί και θα κατανεμηθεί η όποια στήριξη. Η στήριξη να αφορά στην αντιμετώπιση υπαρκτών προβλημάτων και όχι την επιδότηση των τραπεζών και των κερδών τους,

iii)    να εντάσσεται σε ένα εναλλακτικό σχέδιο για την αποτελεσματική εποπτεία, τον κοινωνικό έλεγχο και την αναδιάρθρωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, με σαφείς αναπτυξιακές κατευθύνσεις, με νέα κριτήρια αποδοτικότητα και με πυρήνα του έναν ισχυρό δημόσιο τραπεζικό τομέα και βασικό πυλώνα την Εθνική Τράπεζα υπό δημόσιο και κοινωνικό έλεγχο,

iv)    να εξασφαλίζει τη βιωσιμότητα και τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος πράγμα που απαιτεί την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου θεσμικού πλαισίου και των πολιτικών που ευθύς εξαρχής ευθύνονται για την κρίση,

v)     να διασφαλίζει τον ρόλο των εργαζομένων στις τράπεζες μέσω του σεβασμού των εργασιακών τους δικαιωμάτων, της εξασφάλισης και τήρησης των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, της ανεμπόδιστης συνδικαλιστικής δράσης.

3) Κεντρικός άξονας των προτάσεών μας σε σχέση με το χρηματοπιστωτικό σύστημα: είναι η δημιουργία ενός νέου πολιτικού πλαισίου για τη λειτουργία της πίστης και του χρηματοπιστωτικού συστήματος:

i) με νέους κανόνες πλήρους και αποτελεσματικής εποπτείας και ρύθμισης από ενιαία αρχή δημοκρατικά νομιμοποιημένη και ουσιαστικά ελεγχόμενη από τη βουλή.

ii) με νέα κριτήρια αποδοτικότητας μακριά από κερδοσκοπικές λογικές που να βασίζονται στη μεγιστοποίηση της αναπτυξιακής και κοινωνικής αποτελεσματικότητας και όχι των κερδών των μεγαλομετόχων και των μπόνους των μεγαλοστελεχών.

iii) με ένα ισχυρό δημόσιο χρηματοπιστωτικό δίκτυο, με κεντρικό πυλώνα του την Εθνική Τράπεζα, υπό δημόσιο έλεγχο, αλλά και τη λειτουργία άλλων δημόσιων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και τραπεζών, όπως η Αγροτική Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, καθώς και τράπεζες ειδικού σκοπού, οι οποίες θα καλύπτουν ειδικές ανάγκες και θα αντιμετωπίζουν ειδικά προβλήματα τμημάτων του πληθυσμού και περιφερειών.

4) Νέο πλαίσιο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Η χρηματοπιστωτική κρίση που ζούμε έχει εθνικές, ευρωπαϊκές και παγκόσμιες διαστάσεις. Νέα πλαίσια λειτουργίας, νέα κριτήρια και νέες εποπτικές και  ρυθμιστικές αρχές απαιτούνται και στα τρία αυτά επίπεδα. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι αναγκαία:

i) η αλλαγή του καταστατικού και του πλαισίου λειτουργίας της ΕΚΤ ώστε οι σκοποί της να μην περιορίζονται στον έλεγχο του πληθωρισμού αλλά να αφορούν και στη μείωση της ανεργίας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής και της ισόρροπης περιφερειακά ανάπτυξης.

ii) ο πολιτικός έλεγχος των επιλογών της ΕΚΤ έτσι ώστε οι αποφάσεις να είναι σε αντιστοιχία με αυτούς τους διευρυμένους στόχους της.

iii) το «σύμφωνο σταθερότητας» να αντικατασταθεί από ένα σύμφωνο απασχόλησης, ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής το οποίο να προβλέπει μηχανισμούς αντιμετώπισης τόσο των συστημικών κρίσεων όσο και κρίσεων και κινδύνων που πλήττουν μεμονωμένες χώρες.

iv) Ανάληψη πρωτοβουλιών για την κατάργηση των φορολογικών παραδείσων.

5) Οι νέες καταιγίδες που έρχονται

Η κρίση δεν είναι μόνο χρηματοπιστωτική. Νέες καταιγίδες έρχονται με τη μορφή μιας κρίσης της απασχόλησης, του κοινωνικού κράτους, της λεγόμενης πραγματικής οικονομίας. Κανείς τομέας της οικονομίας και της κοινωνίας δε θα μείνει ανεπηρέαστος ή άθικτος.

Προτείνουμε παντού ενεργοποίηση του κόσμου, κινήματα μαζικά και ενωτικά, με στόχο την ανατροπή των θεσμικών πλαισίων και της πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού, σύγκρουση με λογικές εφησυχασμού, αναμονής ή μοιρολατρίας, διεκδίκηση νέων πολιτικών και μοχλών ανάπτυξης, νέων κοινωνικών πολιτικών.

Προτείνουμε μια στρατηγική απεξάρτησης  από τις εμπορικές τράπεζες σε ό,τι αφορά την ικανοποίηση βασικών αναγκών, που πρέπει να γίνεται μέσα από τη διεύρυνση του κοινωνικού κράτους και όχι από τις τράπεζες. Προτείνουμε τη συγκρότηση μιας κοινωνικής πολιτικής στέγασης, τη δημιουργία μιας στεγαστικής τράπεζας των εργαζομένων και μια τράπεζα ειδικού σκοπού για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.

Προτείνουμε και διεκδικούμε:

6) Μπορούμε!

Στη νέα ιστορική φάση που η κρίση αυτή σηματοδοτεί, η δική μας στρατηγική επιλογή προοπτικής δεν είναι ούτε ένας παραλλαγμένος νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός, ούτε ένας κρατικός καπιταλισμός που με άλλα μέσα θα υπηρετεί τους ίδιους ταξικούς σκοπούς. Η δική μας στρατηγική επιλογή είναι ο σοσιαλισμός, ένας νέος σοσιαλισμός με ελευθερία και προωθημένη δημοκρατία, ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα.

Στην κατεύθυνση αυτή διατυπώνουμε τις προτάσεις μας για τα άμεσα προβλήματα, διεκδικούμε τις ώριμες αλλαγές που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία, αγωνιζόμαστε για την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου θεσμικού πλαισίου, των απελευθερώσεων, απορρυθμίσεων, ιδιωτικοποιήσεων κλπ. που διαμόρφωσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κατά τις τελευταίες δεκαετίες.

Μόνο ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης και αναδιανομής με κοινωνικό στόχο την πλήρη απασχόληση και την κοινωνική δικαιοσύνη, μπορεί να διώξει την ανασφάλεια και τον φόβο από τους ανθρώπους, και να ανοίξει τον δρόμο σε νέες αισιόδοξες προοπτικές. Μπορούμε να βγούμε από αυτή την κρίση. Και να βγούμε με τρόπο που αυτή η κρίση να είναι και η τελευταία.


Ο ΠΑΝ. ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ, ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΩΝ 28 ΔΙΣ ? ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΤΟΝΙΣΕ:

Το σχέδιο μυθικού ύψους 28 δισ.  ευρώ που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την χρηματοπιστωτική κρίση συνιστά μέγα πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο και αντιπροσωπεύει μια άνευ προηγουμένου λεηλασία των φορολογούμενων πολιτών, προκειμένου να ενισχυθούν οι τραπεζίτες και το τραπεζικό κεφάλαιο.

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ γίνονται φανερές οι πολλαπλές διαχρονικές εγκληματικές ευθύνες όλων των κυβερνήσεων σε σχέση με το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Πρώτον: Γιατί προώθησαν μετά μανίας, στο όνομα του «εκσυγχρονισμού» παλιότερα, και της «μεταρρύθμισης» αυτή την περίοδο, τις μετοχοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων Τραπεζών με αποτέλεσμα την πλήρη παράδοσή τους στην κερδοσκοπία και στην καταλήστευση του ελληνικού λαού.

Όπως θα δείτε στον πίνακα που σας διανέμω, μεταξύ 1998 και 2007 από αυτές τις μετοχοποιήσεις-ιδιωτικοποιήσεις εισπράχτηκαν από το δημόσιο περίπου 10,5 δις ευρώ. Τα περισσότερα, περίπου 7,5 δισ. ευρώ, από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα 3 δισ. ευρώ από την κυβέρνηση της ΝΔ.

Σήμερα για να ενισχυθούν αυτές οι ιδιωτικές τράπεζες θα δοθούν 3 φορές περισσότερα ποσά από αυτά που πουλήθηκαν. Κι ίσως είμαστε ακόμα στην αρχή…

Δεύτερον: Γιατί οι κυβερνήσεις από τη δεκαετία του ʽ90 μετέτρεψαν τις τράπεζες κυριολεκτικά σε «κράτος εν κράτει» και το τραπεζικό κεφάλαιο σε όχημα μιας στρεβλής ανάπτυξης με την υπερχρέωση και καταλήστευση των νοικοκυριών.

Οι τράπεζες όλη την προηγούμενη περίοδο, ενώ η ανάπτυξη κινείτο γύρω στο 4%, αύξαναν από χρόνο σε χρόνο τα κέρδη τους κατά 40%, 60%, 100% έως και 500%! Επρόκειτο για μια πρωτοφανή λεηλασία με τις κυβερνήσεις σε ρόλο υπαλλήλου διεκπεραιωτή να παραληρούν από ενθουσιασμό για τις επιδόσεις του τραπεζικού κεφαλαίου.

Κι ενώ όλα αυτά τα μυθικά τραπεζικά υπερκέρδη πήγαιναν στις τσέπες των «μάνατζερ» των τραπεζών και των μεγαλομετόχων τους, σήμερα που εμφανίζονται προβλήματα, έρχεται σκανδαλωδώς η κυβέρνηση να ενισχύσει τους τραπεζίτες με το απίστευτο ποσό των 28 δισ.  ευρώ, από τα χρήματα των ληστευμένων φορολογουμένων, προκειμένου να συνεχίσουν την κερδοφορία τους και το «θεάρεστο» έργο τους.

Δυστυχώς οι τράπεζες κατευθύνουν τις επιλογές και οι κυβερνήσεις τις εφαρμόζουν.    

Και σʼ αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να τονίσω την απαράδεκτη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης η οποία χαρακτήρισε απλώς το πακέτο των 28 δισ.  ευρώ  ως «λευκή επιταγή» η οποία δεν συνοδεύεται με δεσμεύσεις των τραπεζών. Δηλαδή, «χαλάλι» τα 28 δισ.  ευρώ, στην υγεία του τραπεζικού κεφαλαίου, μόνο που θα έπρεπε να δεσμεύσουμε τους τραπεζίτες στη δανειοδότηση της οικονομίας!

Αυτή την ώρα εμείς θεωρούμε ότι η χώρα έχει όσο ποτέ ανάγκη από μια νέα προοδευτική χρηματοπιστωτική πολιτική, η οποία θα έχει ως επίκεντρο ένα νέο, ανασυγκροτημένο και ισχυρό δημόσιο χρηματοπιστωτικό δίκτυο. Ένα δημόσιο χρηματοπιστωτικό δίκτυο που θα λειτουργεί υπό πλήρη διαφάνεια και κοινωνικό έλεγχο, μακριά από κερδοσκοπικές λογικές, και με αποκλειστικό γνώμονα να εξυπηρετεί μια νέα αναπτυξιακή, κοινωνική, και οικολογική προοπτική για τη χώρα.

Αυτή την ώρα  ο ΣΥΡΙΖΑ αντί του σκανδαλώδους πακέτου των 28 δισ.  ευρώ  προς το τραπεζικό κεφάλαιο, προτείνει και διεκδικεί μια σειρά άμεσα, ρεαλιστικά και ουσιαστικά μέτρα που θα ανακουφίσουν την οικονομία και την κοινωνία, ιδιαίτερα τις πιο αδύνατες κατηγορίες των δανειοληπτών, τους αγρότες και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και θα ανοίξουν προοδευτικούς δρόμους διεξόδου από τη σημερινή κρίση.

Τα πιο βασικά από αυτά τα μέτρα, μεταξύ άλλων, είναι τα εξής:

ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ

1.    Οι τράπεζες που δεν μπορούν να στηριχτούν σε δικά τους κεφάλαια και των μετόχων τους για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, να περνάνε υπό δημόσιο έλεγχο χωρίς αποζημίωση.

2.    Να προχωρήσει άμεσα ο έλεγχος της Εθνικής Τράπεζας από το δημόσιο με απόκτηση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών της και να ενισχυθεί το βάρος του δημόσιου στο μετοχικό κεφάλαιο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και της Αγροτικής Τράπεζας.

Το δημόσιο, με πρώτο πυρήνα αυτές τις τρεις τράπεζες να ασκήσει μια νέα χρηματοπιστωτική πολιτική με αποκλειστικά αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια.

3.    Το δημόσιο, λόγω της έκτακτης κατάστασης, να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλία παρέμβασης στη διαμόρφωση των επιτοκίων, ειδικά των χορηγήσεων, για τη συγκράτηση και τη μείωσή τους σε βάρος των κερδών των τραπεζών. Η παρέμβαση αυτή είναι αναγκαία όχι μόνο για να ανακουφίσει τους δανειολήπτες, αλλά και για να προλάβει γενικευμένες καταστάσεις μη αποπληρωμής των δόσεων των δανείων.

4.    Γίνεται άμεση η ανάγκη εφαρμογής μια νέας πιστωτικής πολιτικής προς τους αγρότες, ιδιαίτερα τους μικρομεσαίους, με ειδικά χαμηλότοκα δάνεια σε ένα πλαίσιο συνολικής ανασυγκρότησης της αγροτικής παραγωγής. Η Αγροτική Τράπεζα με την κρατική στήριξη και τον επαναπροσανατολισμό της να αναλάβει αυτό τον ειδικό πιστωτικό ρόλο προς τους αγρότες. Να σταματήσει μέσα στην κρίση κάθε πλειστηριασμός και κατάσχεση αγροτικής γης.

5.    Εκπόνηση και εφαρμογή, με κρατική στήριξη, ειδικής χαμηλότοκης πιστωτικής πολιτικής με ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ειδικά προς τις πολύ μικρές ατομικές επιχειρήσεις. Με πυρήνα το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων (ΤΕΜΠΜΕ) μπορεί να συγκροτηθεί ειδική δημόσια τράπεζα που μπορεί να αναλαμβάνει αυτή την ειδική πολιτική χρηματοδότησης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Εφαρμογή έκτακτων ευνοϊκών μέτρων τόσο προς τους μικρομεσαίους αγρότες όσο και προς τις μικρές επιχειρήσεις για την αποπληρωμή των δανείων που έχουν χορηγηθεί.

6.    Άμεση απαγόρευση της λειτουργίας των λεγόμενων εισπρακτικών εταιρειών στις οποίες οι Τράπεζες αναθέτουν καταχρηστικά την είσπραξη των καθυστερούμενων δανείων με τις γνωστές οδυνηρές πρακτικές για τους δανειολήπτες.

7.    Να απαγορευτεί η ύπαρξη οποιασδήποτε μορφής τραπεζικής επιτοκιακής χρέωσης που θα υπερβαίνει το εκάστοτε εξωτραπεζικό επιτόκιο (περίπου 10%). Είναι αδιανόητο και τοκογλυφικό τα επιτόκια των πιστωτικών καρτών να φθάνουν έως 22%!

8.    Να καταργηθεί το αναχρονιστικό μέτρο του ανατοκισμού (πανωτόκια). Να τεθεί άμεσα, για όλους τους δανειολήπτες, ως ανώτατο όριο για το τελικό ύψος των απαιτήσεων των Τραπεζών το διπλάσιο του αρχικού κεφαλαίου του δανείου, όπως ισχύει στους αγρότες.

9.    Άμεσες νομοθετικές ρυθμίσεις για την κατάργηση όλων των χρεώσεων και επιβαρύνσεων που επιβάλλουν οι Τράπεζες στους συναλλασσόμενους και οι οποίες έχουν κριθεί ως παράνομες και καταχρηστικές από τα δικαστήρια.

Ειδικά, πρέπει να καταργηθούν στις συμβάσεις δανείων οι πολύπλοκοι όροι, τα «ψιλά γράμματα» και οι οποιεσδήποτε επιβαρύνσεις πέραν του επιτοκίου.

Ο δανειολήπτης οφείλει να γνωρίζει και να δεσμεύεται μόνο από ένα απλό και εύληπτο επιτόκιο χωρίς καμία άλλη χρέωση και πολύπλοκους όρους.

10.     Αναστολή, όσο διαρκεί  η κρίση, των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων μέχρι ορισμένου αντικειμενικού ύψους περιουσιακών στοιχείων.

11.    Κατάργηση του πλειστηριασμού και της κατάσχεσης στην πρώτη κύρια κατοικία, μέχρι ορισμένου ύψους αντικειμενικής αξίας.

12.    Άμεση κατάργηση του αυθαίρετου ετήσιου τέλους του 6%0 ή 12%0 που επιβάλει η κυβέρνηση με τον αναχρονιστικό νόμο 128/75 σε όλα τα δάνεια και τα υπόλοιπα δανείων.

13.    Θεσμοθέτηση της δυνατότητας στο δανειολήπτη να προεξοφλεί το υπόλοιπο του δανείου χωρίς ποινές και επιβαρύνσεις.

14.    Λήψη έκτακτων μέτρων μέσα στην κρίση προς τις πιο αδύνατες και ευάλωτες κατηγορίες των δανειοληπτών για επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και μείωση της ελάχιστης μηνιαίας δόσης καταβολής, χωρίς συνολική επιβάρυνση του δανειολήπτη όσον αφορά το ύψος των τόκων.

15.    Να διευρυνθεί ο αριθμός των δόσεων ανοχής για αποπληρωμή δανείων, που επιτρέπουν να κινηθούν μέτρα σε βάρος των δανειοληπτών, από τρεις σε, τουλάχιστον, έξι δόσεις.

Παράρτημα: Πίνακας μετοχοποιήσεων- ιδιωτικοποιήσεων Τραπεζών 1998-2007

To Γραφείο Τύπου